Projektowane zmiany w Kodeksie Postępowania Karnego – Druk 1131.

by Rafał PuraNo Comments
Projekt ustawy, Druk nr 1131 (https://www.sejm.gov.pl/Sejm10.nsf/druk.xsp?nr=1131), wprowadza istotne zmiany do Kodeksu postępowania karnego (KPK) w zakresie art. 258, dotyczące przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania. Aktualnie odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy (w dniu 8 maja 2025 roku. Zgodnie z w/w projektem brzmienie art. 258 § 1 pkt 1 KPK zostanie zmienione tak, aby uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego mogła wynikać z braku stałego miejsca pobytu w kraju ani w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Dotychczasowe brzmienie tego przepisu było sprzeczne ze swobodą przepływu osób w Unii Europejskiej. Automatyczne uznawanie posiadania stałego miejsca pobytu w innym państwie UE (niż Polska) za przesłankę „nieposiadania stałego miejsca pobytu w kraju” pozwalało na stosowanie środków zapobiegawczych wyłącznie z tego powodu. Taka regulacja dyskryminowała osoby korzystające z podstawowych swobód unijnych. Zrównanie posiadania stałego miejsca pobytu w innym państwie członkowskim UE z posiadaniem go w Polsce ma na celu wyeliminowanie tego dyskryminującego efektu. Proponowana jest również zmiana w Art. 258 § 2 KPK, czyli tzw. szczególna przesłanka stosowania tymczasowego...
Read More

Warunki korzystania z systemu dozoru elektronicznego – aktualne przepisy i projektowane zmiany

by Rafał PuraNo Comments
Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (SDE), jeśli spełnione są zarówno warunki ogólne, zwane progowymi, jak i szczególne, zależne od statusu skazanego[1]. Dozór elektroniczny został przywrócony jako forma odbywania kary pozbawienia wolności na mocy zmiany Kodeksu karnego wykonawczego z 11 marca 2016 roku, po tym jak przez krótki okres był formą kary ograniczenia wolności[2]. Możliwość wykonania kary w SDE ma charakter fakultatywny i pozostawiona jest uznaniu sądu penitencjarnego, który orzeka na wniosek uprawnionych osób[3]. Przepis art. 43la § 1 KKW wprowadza pięć przesłanek, które muszą być spełnione łącznie i mają charakter ogólny. Każdą z tych przesłanek uznaje się za warunek bezwzględny (sine qua non); ich brak skutkuje odmową udzielenia zezwolenia, a nie umorzeniem postępowania[4]. Zgodnie z art. 32la § 1 kkw Sąd penitencjarny może udzielić skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, jeżeli zostały spełnione łącznie następujące warunki Wobec skazanego orzeczono karę nieprzekraczającą jednego roku i sześciu miesięcy kara orzeczona...
Read More

Rozwód z orzeczeniem o winie czy bez orzekania o winie – kwestia alimentów pomiędzy małżonkami

by Rafał PuraNo Comments
Art. 60 KRiO reguluje obowiązek alimentacyjny między byłymi małżonkami, który może powstać po orzeczeniu rozwodu. Przepis ten ma na celu zapewnienie ochrony ekonomicznej temu z byłych małżonków, którego sytuacja materialna uległa pogorszeniu na skutek rozwodu. 1. Przesłanki obowiązku alimentacyjnego (§1): W przypadku, gdy żaden z małżonków nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia (np. orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie albo z winy obojga), obowiązek alimentacyjny może zostać nałożony wyłącznie wówczas, gdy uprawniony znajduje się w niedostatku. Pojęcie to oznacza niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych (m.in. mieszkanie, żywność, leki). Stan niedostatku oznacza sytuację, w której osoba uprawniona nie jest w stanie własnymi siłami zaspokoić swoich podstawowych potrzeb życiowych. (Wyrok SN z 7 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99) Wysokość alimentów powinna być dostosowana do: usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (Możliwości zarobkowe to nie tylko aktualne dochody, ale także zdolność do ich uzyskania przy wykorzystaniu kwalifikacji i doświadczenia. (Wyrok SN z 9 stycznia 2002 r., II CKN 1397/00) 2. Surowszy reżim...
Read More

Tajemnica lekarska a prawo lekarza do obrony w postępowaniu karnym i cywilnym w tym dochodzenie roszczeń z tytułu naruszenia dóbr osobistych

by Rafał PuraNo Comments
Wstęp Zawód lekarza należy do grupy zawodów zaufania publicznego. Zawody zaufania publicznego to zawody, które mają szczególne znaczenie dla społeczeństwa i są regulowane przez prawo, często poprzez samorządy zawodowe. W Polsce do zawodów zaufania publicznego zalicza się profesje takie jak: adwokat, radca prawny, notariusz, komornik, lekarz, farmaceuta, pielęgniarka, położna, psycholog, architekt, inżynier budownictwa. Wykonywanie tego zawodu wiąże się z koniecznością przestrzegania przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz norm deontologicznych zawartych w kodeksach tworzonych przez samorząd lekarski Podstawowym obowiązkiem lekarza, wynikającym zarówno z przepisów ustawowych, jak i etyki lekarskiej, jest zachowanie tajemnicy informacji związanych z pacjentem. W Słowniku Języka Polskiego „tajemnica” oznacza sekret lub wiadomość, której ujawnienie jest zakazane przez prawo[1]. Według innych źródeł tajemnica to sekret absolutny, czyli fakt nieznany nikomu w ogóle lub informacja znana tylko ograniczonemu kręgowi osób, przy czym ustalenie, czy w danym przypadku mamy do czynienia z wąskim kręgiem osób wtajemniczonych, czy też z informacją dostępną publicznie, będzie zależało od okoliczności danego przypadku[2]. Funkcją zakazów związanych z tajemnicami zawodowymi adwokata, radcy, prawnego, notariusza, lekarza, dziennikarza...
Read More