Wykaz państw z którymi Polska ma podpisaną umowę o ekstradycję

by Rafał PuraNo Comments
Umowy wielostronne Unia Europejska W ramach Unii Europejskiej stosowany jest Europejski Nakaz Aresztowania. Aktualnie w skład UE wchodzi 27 państw: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry i Włochy. Europejska Konwencja o Ekstradycji sporządzona w Paryżu dnia 13 grudnia 1957 roku. Zgodnie z artykułem 29 ustęp 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie w dniu 18 kwietnia 1960 roku. Sygnatariuszami Konwencji (z pominięciem Państw UE) są poniższe państwa podane wraz z datą wejścia w życie Państwo Data wejścia w życie Albania 17 sierpień 1998 Andora 11 styczeń 2001 Armenia 25 kwiecień 2002 Azerbejdżan 26 wrzesień 2002 Bośnia i Hercegowina 24 lipiec 2005 Czarnogóra 6 czerwiec 2006 Gruzja 13 wrzesień 2001 Islandia 18 wrzesień 1984 Liechtenstein 26 styczeń 1970 Macedonia Północna 26 październik 1999 Mołdawia 31 grudzień 1997 Monaco 1 maj 2009 Niderlandy 15 maj 1969 Norwegia 18 kwiecień 1960 San Marino 16 czerwiec 2009 Serbia 29 grudzień 2002 Szwajcaria 20 marzec 1967 Turcja 18 kwiecień 1960 Ukraina 9 czerwiec 1998 Wielka Brytania 14 maj 1991 Państwa spoza Europy będące sygnatariuszami w/w Konwencji Państwo Data wejścia w życie Chile 1 czerwiec 2025 Izrael 26 grudzień 1967 Korea 29 grudzień 2011 Rosja 9 marzec 2000 RPA 13 maj 2003 Umowy Dwustronne Zjednoczone Emiraty Arabski Umowa między Rzecząpospolitą Polską...
Read More

Projektowane zmiany w kpk i innych ustawach (Druk 1600)

by Rafał PuraNo Comments
Najważniejsze projektowane zmiany w Kodeksie postępowania karnego i innych ustawach (druk 1600) Najważniejsze Projektowane Zmiany w k.p.k. Subsydiarny akt oskarżenia Likwidacja obowiązku złożenia zażalenia do prokuratora nadrzędnego w przypadku subsydiarnego aktu oskarżenia. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 55 § 1 k.p.k., pokrzywdzony może wnieść akt oskarżenia bezpośrednio do sądu w terminie miesiąca od doręczenia zawiadomienia o powtórnej odmowie wszczęcia lub umorzeniu postępowania. Ta zmiana ma na celu uproszczenie drogi pokrzywdzonego do sądowej kontroli decyzji prokuratora i wpisuje się w dążenie do przywrócenia właściwej równowagi między sądem a prokuraturą oraz usunięcia "nadmiarowych" uprawnień prokuratora. Projekt nadal dopuszcza udział prokuratora w takiej sprawie. Definicja podejrzanego i gwarancje procesowe Nowa definicja podejrzanego zostaje "oderwana" od instytucji przedstawienia zarzutów. Za podejrzanego uważa się osobę, co do której istnieją uzasadnione dowody wskazujące na podejrzenie popełnienia przestępstwa oraz wobec której podjęto pierwszą czynność procesową ukierunkowaną na jej ściganie. Czynności te mogą obejmować zatrzymanie, okazanie, przeszukanie, pobranie materiałów biologicznych czy zarządzenie podsłuchu. Ma to kluczowe znaczenie dla osób...
Read More

Projekt zmiany kodeksu postępowania karnego w zakresie wnoszenia pism za pośrednictwem portalu – Druk nr 1264 z 13 maja 2025 roku

by Rafał PuraNo Comments
Projekt wprowadza szereg zmian do ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, z których kluczowe dotyczą elektronizacji komunikacji w postępowaniach sądowych, w tym wnoszenia pism. Aktualnie odbyło się pierwsze czytanie w dniu 4 czerwca 2025 roku i projekt został skierowany do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach (https://www.sejm.gov.pl/Sejm10.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=1264) Główne cele i uzasadnienie zmian w zakresie wnoszenia pism w postępowaniu karnym: Obecnie od 14 marca 2024 roku art. 133a Kodeksu postępowania karnego (k.p.k.) umożliwia doręczanie pism procesowych w postępowaniach karnych za pośrednictwem portalu informacyjnego, funkcjonującego w sądach. To rozwiązanie jest ograniczone do doręczania pism prokuratorowi, obrońcy, pełnomocnikowi będącemu adwokatem lub radcą prawnym, oraz Prokuratorii Generalnej. Projekt ma charakter deregulacyjny i odpowiada na istniejące możliwości techniczne portalu informacyjnego, które pozwalają na dwustronną komunikację elektroniczną z sądem. Wprowadzenie tych rozwiązań jest postulowane przez różne podmioty, w tym Prezesa Najwyższej Izby Kontroli oraz Naczelną Radę Adwokacką. Szczegółowe zmiany i ich uzasadnienie: Wprowadzenie możliwości wnoszenia pism przez portal informacyjny (projektowany art. 116a k.p.k.): Kto może wnosić? Prokurator,...
Read More

Projektowane zmiany w Kodeksie Postępowania Karnego – Druk 1131.

by Rafał PuraNo Comments
Projekt ustawy, Druk nr 1131 (https://www.sejm.gov.pl/Sejm10.nsf/druk.xsp?nr=1131), wprowadza istotne zmiany do Kodeksu postępowania karnego (KPK) w zakresie art. 258, dotyczące przesłanek stosowania tymczasowego aresztowania. Aktualnie odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy (w dniu 8 maja 2025 roku. Zgodnie z w/w projektem brzmienie art. 258 § 1 pkt 1 KPK zostanie zmienione tak, aby uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego mogła wynikać z braku stałego miejsca pobytu w kraju ani w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Dotychczasowe brzmienie tego przepisu było sprzeczne ze swobodą przepływu osób w Unii Europejskiej. Automatyczne uznawanie posiadania stałego miejsca pobytu w innym państwie UE (niż Polska) za przesłankę „nieposiadania stałego miejsca pobytu w kraju” pozwalało na stosowanie środków zapobiegawczych wyłącznie z tego powodu. Taka regulacja dyskryminowała osoby korzystające z podstawowych swobód unijnych. Zrównanie posiadania stałego miejsca pobytu w innym państwie członkowskim UE z posiadaniem go w Polsce ma na celu wyeliminowanie tego dyskryminującego efektu. Proponowana jest również zmiana w Art. 258 § 2 KPK, czyli tzw. szczególna przesłanka stosowania tymczasowego...
Read More

Tajemnica lekarska a prawo lekarza do obrony w postępowaniu karnym i cywilnym w tym dochodzenie roszczeń z tytułu naruszenia dóbr osobistych

by Rafał PuraNo Comments
Wstęp Zawód lekarza należy do grupy zawodów zaufania publicznego. Zawody zaufania publicznego to zawody, które mają szczególne znaczenie dla społeczeństwa i są regulowane przez prawo, często poprzez samorządy zawodowe. W Polsce do zawodów zaufania publicznego zalicza się profesje takie jak: adwokat, radca prawny, notariusz, komornik, lekarz, farmaceuta, pielęgniarka, położna, psycholog, architekt, inżynier budownictwa. Wykonywanie tego zawodu wiąże się z koniecznością przestrzegania przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz norm deontologicznych zawartych w kodeksach tworzonych przez samorząd lekarski Podstawowym obowiązkiem lekarza, wynikającym zarówno z przepisów ustawowych, jak i etyki lekarskiej, jest zachowanie tajemnicy informacji związanych z pacjentem. W Słowniku Języka Polskiego „tajemnica” oznacza sekret lub wiadomość, której ujawnienie jest zakazane przez prawo[1]. Według innych źródeł tajemnica to sekret absolutny, czyli fakt nieznany nikomu w ogóle lub informacja znana tylko ograniczonemu kręgowi osób, przy czym ustalenie, czy w danym przypadku mamy do czynienia z wąskim kręgiem osób wtajemniczonych, czy też z informacją dostępną publicznie, będzie zależało od okoliczności danego przypadku[2]. Funkcją zakazów związanych z tajemnicami zawodowymi adwokata, radcy, prawnego, notariusza, lekarza, dziennikarza...
Read More